Portret sceniczny Jerzego Treli na wystawie muzeum Narodowego Starego Teatru w Krakowie

"Wystawa przypomina naszego wielkiego artystę Jerzego Trelę, jego warsztat, role, przybliża procesy budowania charakterów, pokazuje, w jaki sposób pracował na scenie" – powiedziała PAP kuratorka wystawy Anna Litak. "Ale tytułowym +Tak to czuję+ odnosimy się także do postaci, które grał, a więc bohaterów naszej literatury narodowej, romantycznej" – dodała.

W Narodowym Starym Teatrze w Krakowie Jerzy Trela zagrał 67 ról. Był z tą sceną związany etatowo od 1970 do 2008 r. W 2021 r. wystąpił ostatni raz – w "Trąbce do słuchania" Agnieszki Glińskiej. Ekspozycja dokumentuje 35 postaci zagranych przez artystę w Starym Teatrze w latach 1970-2021. Są one prezentowane m.in. na zdjęciach z dołączonymi fragmentami recenzji i nagraniach wideo z wybranymi scenami wielkich monologów.

"Mamy więc z jednej strony zatrzymany moment, fotografie, którymi chcemy zwrócić uwagę, w jaki sposób Jerzy Trela budował postać poprzez ekspresję twarzy. I z drugiej strony są wideo, na których widz może zobaczyć całą sylwetkę w ruchu, jego ciało, twarz i głos" – zaznaczyła Anna Litak. "Dodatkowo całą przestrzeń wypełnia głos Treli – to także fragmenty jego ról oraz wypowiedzi, w których mówi o pracy z takimi reżyserami, jak Swinarski, Jarocki czy Grzegorzewski" – dodała.

Powiedziała, że Trela do swoich nauczycieli sztuki teatru zaliczał przed wszystkim reżyserów. Wśród nich byli właśnie Konrad Swinarski, Jerzy Jarocki i Jerzy Grzegorzewski. "Stanisławski i teatr realistyczny były dla niego podstawą w budowani postaci. Mówił, że musi przepuścić postać przez siebie i tyle, ile wpuści w siebie, tyle samo musi wypuścić" – powiedziała Anna Litak.

Jerzy Trela (ur. 14 marca 1942 r. – zm. 15 maja 2022 r.) był aktorem teatralnym i filmowym oraz profesorem Państwowej Wyższej Szkoły Teatralnej w Krakowie, obecnie Akademii Sztuk Teatralnych. Zagrał w życiu około 350 ról. Ukończył Wydział Aktorski krakowskiej PWST (1969). Współtworzył krakowski Teatr Stu. Zadebiutował jeszcze w trakcie studiów w serialu telewizyjnym "Stawka większa niż życie". Na deskach teatralnych wystąpił po raz pierwszy w 1969 r. – zagrał główną rolę w "Nosie" Gogola w krakowskim Teatrze Rozmaitości.

Wcielił się także w postać m.in. Gustawa-Konrada w "Dziadach" Mickiewicza (reż. Konrad Swinarski, 1973); Konrada w "Wyzwoleniu" Wyspiańskiego (reż. Konrad Swinarski, 1974), Jaszy w "Wiśniowym Sadzie" Czechowa (Jerzy Jarocki, 1975); Raskolnikowa w "Zbrodni i karze" Dostojewskiego (Maciej Prus, 1977) i Klaudiusza w "Hamlecie" Szekspira (Andrzej Wajda, 1981).

Na dużym ekranie zagrał m.in. męża Ireny w "Kobiecie samotnej" (Agnieszka Holland, 1981); Hiszpana w "Matce Królów" (Janusz Zaorski, 1982); Pana Bronka w "Trzech kolorach. Białym" (Krzysztof Kieślowski, 1993) i Podkomorzego w "Panu Tadeuszu" (Andrzej Wajda, 1999) i kloszarda "Szajbuska" w "Aniele w Krakowie" (Artur "Baron" Więcek, 2002).

Jerzy Trela przez wiele lat uczył aktorskiego rzemiosła studentów PWST w Krakowie (obecnie Akademii Sztuk Teatralnych), w latach 1984-1990 był rektorem tej uczelni.

W 2011 r. został uhonorowany przez prezydenta Bronisława Komorowskiego Krzyżem Komandorskim z Gwiazdą Orderu Odrodzenia Polski. (PAP)

autorka: Julia Kalęba

juka/ joz/